Τον Ξένιο Δία τον ξέραμε και το 1940 (Έλληνες και ΗΠΑ)

Ηλίας Μπαζίνας
«Φίλαθλος», 14-11-1999

Η Ελλάδα είναι ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ. Και καλά κάνει. Το συναίσθημα ξεχωρίζει τον άνθρωπο από το ζώο. Το συναίσθημα ΚΟΝΙΟΡΤΟΠΟΙΗΣΕ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΕΣ. Είναι λίγο φουκαραδάκια κάποιοι δικοί μας πολιτικούληδες, που συνιστούν στον ελληνικό λαό να απαλλαγή από το συναίσθημα και να σκεφθή «ρεαλιστικά».

Για να σοβαρευτούμε, όμως, εγώ θεωρώ ΠΡΟΔΟΣΙΑ σε βάρος του ανθρωπίνου γένους το να ΜΗ διαμαρτύρωνται οι λαοί για τα καμώματα των σημερινών ΗΠΑ. Όχι, οι Έλληνες δεν κυριαρχούνται από «στείρο αντιαμερικανισμό». Η ιστορία μας είναι μια διαρκής αγωνία για περισσότερη ελευθερία, δικαιοσύνη, αξιοπρέπεια. Δεν θα διαγράψουμε τους αγώνες μας, δεν θα μαγαρίσουμε τους τάφους των ηρώων, των μαρτύρων και των σοφών μας.

ΤΙΠΟΤΑ δεν θα θέλαμε περισσότερο από το να μας δώση και πάλι η Αμερική το δικαίωμα να τη εκτιμούμε και να την θαυμάζουμε. Και αυτά που ζητάμε από αυτήν είναι ελάχιστα. Της ζητάμε να συμπεριφερθεί σαν ΚΑΛΟΗΘΗΣ ΥΠΕΡΔΥΝΑΜΗ και όχι σαν ΤΥΡΑΝΝΙΑ.

Αν ο μεθαυριανός επισκέπτης μας [ο Μπιλ Κλίντον στην Αθήνα] ξεκλέψη μισή ωρίτσα να ρίξη μια ματιά στην ισορία μας, θα δη ότι αυτά, που λέμε, δεν είναι φωνασκίες και άδεια ΛΟΓΙΑ.

Τα έχουμε πληρώσει με ποταμούς αιμάτων χιλίων γενεών. Και ακόμα δεν τελειώσαμε...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου