(Διαβάστε επίσης το άρθρο «Στα άδυτα ενός πολιτισμού».)
Ο Ηλίας Μπαζίνας είναι γνωστός -ιδιαίτερα στους Έλληνες φιλάθλους- για την δημοσιογραφική του πορεία και τη συγγραφική του δραστηριότητα. Μέσα από τα κείμενα του αλλά και την παρουσία του σε τηλεοπτικές εκπομπές, εκτός των άλλων, φαίνεται ξεκάθαρα η αγάπη του για τη φύση. Αυτό που δεν γνωρίζουν οι περισσότεροι είναι ότι στο παρελθόν είχε ασχοληθεί και με το κυνήγι. Σήμερα, αν και πλέον έχει αποστασιοποιηθεί, δεν διστάζει να προτρέψει τους νέους ανθρώπους προς τη θήρα, αρκεί όπως χαρακτηριστικά λέει, αυτή η δραστηριότητα να γίνεται με ήθος και κανόνες. Για αυτό και δεν διστάζει να στηλιτεύσει τους ανθρώπους που δεν σέβονται τη φύση και τα θηράματα.
Ερωτ.: Το κυνήγι είναι μία πανάρχαια δραστηριότητα. Ποια είναι η γνώμη σας για αυτό αλλά και για τους κυνηγούς;
Απαντ.: Δεν υπάρχει ΕΝΑ κυνήγι. Ανάλογα με το πως και γιατί γίνεται, το κυνήγι μπορεί να είναι μία δραστηριότητα αξιέπαινη και αξιοθαύμαστη ή και αξιοκατάκριτη. Γνωρίζω την περίπτωση ενός Ινδιάνου της Αλάσκας, ο οποίος αγοράζει ένα κουτί φυσίγγια 22 Long Rifle μία φορά το χρόνο και με αυτό εξασφαλίζει το κρέας της χρονιάς για ολόκληρο το χωριό του. Παίρνει και μεγάλα ζώα, πχ τάρανδους, με το εικοσιδυαράκι, χάρη στην ικανότητα του να φερμάρει σαν γάτα. Αυτός είναι ο αρχέτυπος κυνηγός και δίκαια έχει το σεβασμό και το θαυμασμό της μικρής του κοινωνίας. Στη Γερμανία γνώρισα τα έθιμα και τη δεοντολογία, είδα από κοντά αυτό που οι Τεύτονες ονομάζουν «Waidmannshell». Ομολογώ ότι ζήλεψα!
Από την άλλη μεριά, υπάρχει ο κυνηγός που λεει «κάναμε χίλιες πάπιες» σε περιοχή όπου η άδεια του είναι για δέκα πουλιά. Τι να σεβαστείς από αυτόν; Και υπάρχει και ο τρις χειρότερος. Δεν θα πω το όνομα αλλά στην Ανατολική Αφρική θυμούνται ακόμα, αν και έχουν περάσει δεκαετίες, τον Έλληνα μεγαλολεφτά, ο οποίος πλήγωσε τη λεοπάρδαλη επειδή περιφρόνησε παντελώς τις οδηγίες των συνοδών του. Οι οποίοι αναγκάσθηκαν να αποτελειώσουν το πληγωμένο ζώο κάτω από αντίξοες συνθήκες με αποτέλεσμα τον βαρύτατο, παρά λίγο θανάσιμο, τραυματισμό τους. Στα μέρη όπου το κυνήγι είναι τρόπος ζωής, υπάρχουν ΚΩΔΙΚΕΣ. Άγραφοι αλλά πανίσχυροι. Και δεν ξεχνιέται τίποτα. Στην πρώην Ταγκανίκα –τώρα Τανζανία- και συγκεκριμένα στην Αρούσα, έδρασε πριν από πολλές δεκαετίες ένας σπουδαίος Έλληνας επαγγελματίας κυνηγός, ο Χρύσανθος Γκρίτζαλης, από μεγάλη οικογένεια της Μεσσηνίας. Θεωρώ εκπληκτικό ότι μου μίλησε για αυτόν Άγγλος κυνηγός, πριν από όχι και τόσα πολλά χρόνια, στο κατάστημα της Holland & Holland, στο Λονδίνο! Με απεριόριστη εκτίμηση και σεβασμό! Όλη η περιοχή θαύμαζε το ήθος του. Η πεμπτουσία είναι ότι το κυνήγι, είτε με σφεντόνα είτε σε ακριβό σαφάρι, περιέχει ΗΘΟΣ και ΚΑΝΟΝΕΣ. Που κάνουν και όλη τη διαφορά.
Ερωτ.: Στο παρελθόν ασχοληθήκατε με το κυνήγι. Ποια είναι η πιο έντονη ανάμνηση σας;
Απαντ.: Από τις πιο ακριβές αναμνήσεις όλης της ζωής μου είναι οι φορές, όπου με έπαιρνε μαζί του ο πατέρας μου στο κυνήγι και με μάθαινε. Την πρώτη μου «τσάγκρα» την έχω ακόμα και δεν πρόκειται ποτέ να την αποχωριστώ όσο ζω. Τα παιδιά μου, αν θέλουν, ας την πετάξουν...
Κάποιο φεγγάρι, το μεγάλο μου όνειρο ήταν ένα σαφάρι στην Αφρική. Παρήγγειλα και τα όπλα μου στην Holland & Holland, που γράφω και παραπάνω. Τα παρέλαβα. Το συνολικό εγχείρημα όμως πάντα ξέφευγε από τις οικονομικές μου δυνατότητες. Μετά από χρόνια προσπάθειας, αναγκάσθηκα να το εγκαταλείψω.
Ερωτ.: Ποιο πιστεύετε ότι είναι το μεγαλύτερο όφελος για τον άνθρωπο που ασχολείται με δραστηριότητες που αναπτύσσονται στη φύση, όπως το κυνήγι αλλά και το ψάρεμα;
Απαντ.: Η ταπεινοφροσύνη και η αυτογνωσία. Η επαφή με τη μάνα Φύση μπορεί να σε κάνει καλύτερο άνθρωπο, αν αξιωθείς να καταλάβεις το μεγαλείο της δημιουργίας. Αν τουναντίον σταθείς αλαζονικά απέναντι στη Φύση, σαν «μεταρρυθμιστής» και «διασκεδαστής» της, αν διαμορφώσεις νοοτροπία ιδιοκτήτη και επικυρίαρχου, το κυνήγι, με την ψευδαίσθηση της παντοδυναμίας που σου δίνει το όπλο και η εξουσία σου πάνω στη ζωή του θηράματος, μπορεί να σε κάνει χειρότερο άνθρωπο από ότι γεννήθηκες να είσαι. Αν θυμάσαι ότι όλα είναι δάνειο και ότι δεν θα πάρεις τίποτα μαζί σου, είσαι σε αρμονία με τη Φύση. Άρα, καλύτερος άνθρωπος, πιο σοφός, με ευρύτερους ορίζοντες.
Ερωτ.: Τέτοιου είδους υπαίθριες δραστηριότητες απαιτούν μετακινήσεις ή και διανυκτερεύσεις προς συγκεκριμένα μέρη (κυνηγότοπους, ψαρότοπους). Αυτές οι διαδικασίες παρέχουν κάποια οικονομικά οφέλη στις τοπικές κοινωνίες. Πιστεύετε ότι η Πολιτεία αλλά και οι τοπικοί φορείς έχουν αντιληφθεί αυτή την ποιοτική πηγή εσόδων; Υπάρχουν αντίστοιχες υποδομές;
Απαντ.: Κάθε μορφή εσωτερικού τουρισμού και ιδίως χειμερινού, αποτελεί μία πολύτιμη –και στην Ελλάδα αναξιοποίητη- πλουτοπαραγωγική πηγή. Πιστεύω ότι από την τοπική αυτοδιοίκηση λείπει συχνά η φαντασία και η πρωτότυπη σκέψη. Είναι συνεπώς δουλειά των κυνηγών να προτείνουν και να «προπαγανδίσουν» τα αμοιβαία οφέλη που μπορούν να προκύψουν από τη δραστηριότητα τους. Μην περιμένουν από τους δήμους να οργανώσουν αυτά τα πράγματα.
Ερωτ.: Πολλά περιβαλλοντικά έργα που είχαν ξεκινήσει με τυμπανοκρουσίες, δείχνουν να ατονούν με το χρόνο. Κέντρα Περιβαλλοντικής Ενημέρωσης ιδρύθηκαν, προγράμματα προστασίας άγριων ειδών ή περιοχών ξεκίνησαν δυναμικά αλλά έμειναν μισοτελειωμένα. Τι φταιει κατά τη γνώμη σας; Η κακή νοοτροπία (προχειρότητα και ωχαδερφισμός), η έλλειψη χρημάτων, ή μήπως απλά καθρεφτίζουν την έλλειψη πολιτικής βούλησης;
Απαντ.: Το πρώτο που φταιει είναι η έλλειψη πολιτικής βούλησης. Η Ελλάδα είναι ένας τόπος όπου η φύση ΔΕΝ λατρεύεται! Αντίθετα, συρρικνώνεται, κατακαίγεται, γίνεται βορά διαφόρων συμφερόντων, ουδέποτε κοινωφελούς χαρακτήρα. Η Ελλάδα φτιάχτηκε για να είναι ο παράδεισος. Κάποιοι κάτοικοι της δεν τη θέλουν έτσι! Τη θέλουν οικόπεδα, αυθαίρετα και καμπινέδες. Ο παράδεισος εξ άλλου περιέχει εξ ορισμού ζώα. Από όλες τις κατηγορίες πολιτών, οι κυνηγοί είναι εκείνοι που έχουν το μεγαλύτερο συναισθηματικό δέσιμο με την πανίδα ενός τόπου. (Κάτι που ορισμένοι από τους ίδιους πολλές φορές δείχνουν να μην το καταλαβαίνουν!). ΚΑΝΕΝΑΝ δεν ενδιαφέρει να προστατεύεται το φυσικό περιβάλλον και η πανίδα, όσο ενδιαφέρει τους κυνηγούς. Όλοι οι άλλοι είναι λόγια για τα λόγια. Ο μόνος τόπος στην Ευρώπη χωρίς έναν «επίσημο» ζωολογικό κήπο είναι η Ελλάδα. Και δεν λείπει από κανέναν. Άλλα πράγματα απασχολούν τους Έλληνες. Πολίτες και πολιτικούς. Οι οποίοι πολιτικοί είναι πεπεισμένοι ότι οι Ευρωπαίοι και Αμερικανοί συνάδελφοι τους που ασχολούνται με τη φύση και τα δάση και τα εθνικά πάρκα και τους χώρους ψυχαγωγίας και εκδρομών και τις λίμνες και τα ποτάμια και... και... και, είναι κάποιοι χαζοί. Και όχι πονηροί όπως εμείς εδώ.
Ερωτ.: Οι κυνηγετικές οργανώσεις ασχολούνται με τη θηροφύλαξη, έχουν συστήσει ομάδες πυροπροστασίας, κάνουν δεντροφυτεύσεις κλπ. Πέρυσι, προέκυψε μία ακόμη σημαντική και οργανωμένη συνεργασία των κυνηγετικών οργανώσεων με τη Διεύθυνση Κτηνιατρικής για τη συλλογή δειγμάτων στα πλαίσια του προγράμματος προφύλαξης από τη νόσο των πτηνών. Πιστεύετε ότι η κοινή γνώμη έχει τη δυνατότητα να πληροφορείται από τα ΜΜΕ για τις δράσεις που αναπτύσσουν οι κυνηγετικές οργανώσεις;
Απαντ.: Οι κυνηγοί έχουν άμεσο και σπουδαίο συμφέρον να κάνουν κοινωφελή πράγματα. Δεν έχω άμεση άποψη για το πόση κάλυψη παρέχουν τα ΜΜΕ στις σχετικές δραστηριότητες των κυνηγών, εκτιμώ όμως ότι οι περισσότεροι πολίτες θα είχαν θετική εικόνα αν λάβαιναν περισσότερη πληροφόρηση. Συνεπώς η σχετική δραστηριοποίηση πρέπει και πάλι να προέλθει από τους κυνηγούς. Από όλες τις δυνατές δραστηριότητες των κυνηγετικών οργανώσεων, εκείνη που έχει σταθερά την μεγαλύτερη πρακτική αξία και το πιο σοβαρό συμβολικό νόημα, είναι η θηροφύλαξη. Επίσης πολύ σημαντική είναι η πυροπροστασία.
Ερωτ.: Πιστεύετε ότι από όλη αυτή την ιστορία και το θόρυβο με τη νόσο των πτηνών, διδαχτήκαμε κάτι;
Απαντ.: Προσωπικά, ένα πράγμα διδάχτηκα ή μάλλον ξαναείδα –διότι δεν είναι κάτι νέο. Το πόσο εύκολα πανικοβάλλεται ο κόσμος από το τίποτα! Αρνήθηκα και αρνούμαι να πάρω στα σοβαρά τη νόσο των πτηνών, συνέχισα να αγοράζω πουλερικά και λυπάμαι βαθύτατα διότι τέτοια πράγματα, στατιστικώς ασήμαντα, μπορούν να έχουν τέτοια καταλυτικά και θλιβερά αποτελέσματα πάνω σε ολόκληρους επαγγελματικούς κλάδους!
Ερωτ.: Σε περιπτώσεις ειδήσεων που σχετίζονται με λειόκαννα μακρύκαννα όπλα, οι παρουσιαστές ή σχολιαστές των ΜΜΕ τα βαφτίζουν «κυνηγετικά», ακόμη και σε περιπτώσεις που αυτά τα όπλα δεν είχαν δηλωθεί ποτέ ως τέτοια. Πως μπορεί να περιοριστεί αυτή η τακτική σχολιασμού που επηρεάζει δυσμενώς τη δημόσια εικόνα των κυνηγών;
Απαντ.: Δεν είναι εύκολο να απαιτήσεις από τους παρουσιαστές ή σχολιαστές των ΜΜΕ να ζητάνε κάποιες στοιχειώδεις πληροφορίες στις παραπάνω περιπτώσεις, έτσι ώστε η παρουσίαση μίας είδησης να μην περιέχει άδικες προεκτάσεις για τους κυνηγούς. Οι νεοέλληνες αρνούνται απαξιωτικά να μάθουν οτιδήποτε για τα όπλα, για τα οποία τρέφουν φοβία και αντιπάθεια. Στα όπλα αποδίδονται...κίνητρα και ελατήρια και προθέσεις, λες και είναι όντα έμβια και σκεπτόμενα. Σε καμία από τις ευρωπαϊκές γλώσσες που τύχαινε να γνωρίζω εγώ, δεν παρατηρείται αυτή η απουσία τεχνικών όρων της καθομιλουμένης που να εκφράζουν τη διαφοροποίηση ανάμεσα σε ένα λειόκαννο και ένα ραβδωτό όπλο. Μόνο στην Ελλάδα λένε «κυνηγετικό» και... «πολεμικό»! Με δεδομένη αυτή την έλλειψη, είναι δύσκολο να περιμένεις από τα ΜΜΕ να παραιτηθούν από κάποιες κοινόχρηστες ασάφειες προκειμένου να πληροφορήσουν πιο σωστά.
Ερωτ.: Πολύς λόγος γίνεται για την κατοχή όπλων. Ποια είναι η γνώμη σας;
Απαντ.: Δεν συνδέω την οπλοκατοχή με κανένα σπορ. Τη θεωρώ ιερό δικαίωμα με το οποίο ο πολίτης γεννιέται. Το να του το αρνείται η πατρίδα του αποτελεί ταπεινωτική έλλειψη εμπιστοσύνης. ΕΚΤΟΣ αν ο πολίτης παρανομώντας ή επιδεικνύοντας διαγωγές μεμπτές, απεμπολήσει το δικαίωμα αυτό. Θαυμάζω ιδιαίτερα το σύστημα της Ελβετίας, όπου ο πολίτης είναι μονίμως «υπό τα όπλα», με το τελειότερο τυφέκιο του κόσμου μόνιμα στο σπίτι του. Ελπίζω να μην το έχουν αλλάξει και αυτοί, υπό την πίεση μίας παγκόσμιας και εκ του πονηρού κατευθυνόμενης υστερίας. Αντίθετα εκτιμώ ότι οι Αμερικανοί με το καθεστώς της πλήρως ανεξέλεγκτης οπλοκατοχής θα φτάσουν σύντομα στο άλλο άκρο. Με το να μην δέχονται κανέναν περιορισμό, όσο λογικός κι αν είναι, χάνουν συνεχώς την υποστήριξη των πιο σοβαρών μελών της κοινωνίας τους. Αν δεν σταματήσουν τραγωδίες με θύματα παιδιά του σχολείου, οι Αμερικανοί θα βρεθούν πραγματικά προ του φάσματος να χάσουν τα όπλα τους. Η ελληνική πολιτεία πρέπει να υιοθετήσει γραμμή λογικής και μετριοπάθειας στο θέμα αυτό. Και σε καμία περίπτωση να μην αλλοιώσει προς το αυστηρότερο τη ήδη υπάρχον καθεστώς, που είναι ανελεύθερο, ασαφές και προσφέρεται για καταχρήσεις εκ μέρους των οργάνων του νόμου.
Ερωτ.: Πιστοί φίλοι του κυνηγιού είναι τα εκπαιδευμένα σκυλιά. Δεν είναι όμως λίγες οι φορές που ακούμε για δηλητηρίαση τους από ασυνείδητους ή για κλοπή τους προκειμένου να μεταπωληθούν. Ποια είναι η γνώμη σας;
Απαντ.: Γνωρίζοντας από πρώτο χέρι τη σχέση του κυνηγού – και όχι μόνο - προς το σκυλί του, θα πω ότι η φόλα είναι ένα από τα μεγάλα αίσχη της ελληνικής πραγματικότητας και ότι είναι ντροπή να μην υπάρχουν δρακόντειοι νόμοι πάνω στο ατιμωτικό αυτό φαινόμενο. Ο Έλληνας δικαστής και ο Έλληνας νομοθέτης πρέπει να ευαισθητοποιηθούν και να καταλάβουν ότι δεν πρόκειται για τη ζωή απλά ενός ζώου. Πρόκειται για το μεγαλύτερο κακό που μπορεί να κάνει άνθρωπος σε άνθρωπο, ιδίως σε παιδί ή ηλικιωμένο, σε σχέση με τον αστείο έως ανύπαρκτο κολασμό του! Το πόιντερ που πέθανε με σπασμούς στην αγκαλιά μου όταν ήμουν εφτά χρονών, το βλέπω ακόμα στους εφιάλτες μου. Ο κακοήθης εγκληματίας δεν το «πλήρωσε» ούτε όσο θα πλήρωνε αν είχε σπάσει ένα τζάμι. Αυτό αποτελεί μία ανακολουθία και μία αντίφαση, που μας χαρακτηρίζει ακόμα σαν κοινωνία και νομοθεσία μη προηγμένη. Από όλες τις άνανδρες πράξεις που ξέρω, η φόλα είναι ίσως η πιο άνανδρη. Η κλοπή σκύλου, επίσης είναι μία αθλιότητα. Διότι και το αφεντικό και το σκυλί θα υποφέρουν. Και αυτό θα πρέπει, επιτέλους, να πάψει να θεωρείται κάτι «άνευ σημασίας». Η κλοπή κατοικίδιου ζώου πρέπει να γίνει διακεκριμένο αδίκημα με πιο αυστηρές ποινές.
Ερωτ.: Κλείνοντας, θα συμβουλεύατε έναν νέο άνθρωπο να ασχοληθεί με το κυνήγι και για ποιο λόγο;
Απαντ.: Ανεπιφύλακτα θα συμβούλευα έναν νέο άνθρωπο να ασχοληθεί με το κυνήγι. Με την αυτονόητη προυπόθεση ότι μιλάμε για άτομο συγκροτημένο και υπεύθυνο. Τα σπορ που έχουν να κάνουν με όπλα, δεν είναι για τους ανόητους, τους αμέριμνους και τους επιπόλαιους. Επίσης, δεν είναι για εκείνους που δεν ξέρουν να σέβονται. Τον άλλο κυνηγό, τον άλλο άνθρωπο, τους νόμους, τους κανονισμούς, το ίδιο το θήραμα. Πάνω από όλα τη Φύση! Ασφαλώς θα έλεγα σε ένα παιδί να μάθει το κυνήγι! Κι εμένα πλουσιότερο με έκανε, σοφότερο, όχι πιο φτωχό! Αρκεί ο νέος να καταλάβει ότι μετέχει σε μία προαιώνια ιεροτελεστία της Φύσης, ότι κρατάει ανοιχτό το δίαυλο που τον ενώνει με τους απώτατους προγόνους του. Κι αν κάποιοι άλλοι αποζητούν την καταξίωση του Εγώ στη λεηλασία και στο βιασμό της Φύσης, εκείνος να πει ΟΧΙ! Να γίνει φιλοσοφημένος κυνηγός. Και τότε θα ανακαλύψει κάποιες βαθύτερες χαρές του πνεύματος, που στους περισσότερους μένουν κρυμμένες.
Πολλά διδάχθηκα για αυτή την καίρια διάσταση του κυνηγιού από τα γραφτά του Έρνεστ Χέμινγουέι και του Χοσέ Ορτέγκα Γκασέτ. Τα πάθη του Χέμινγουέι, το κυνήγι, το ψάρεμα, η ταυρομαχία, η πυγμαχία, μου είναι το ίδιο κατανοητά, συχνά συναρπαστικά, όπως στην πρώτη νεότητα. Η πρώτη κριτική ματιά που προστέθηκε με τα χρόνια, δεν αναιρεί την αξία τους. Ο σκεπτόμενος κυνηγός είναι ένας ιδιαίτερα ώριμος άνθρωπος. Ο μη σκεπτόμενος είναι καλύτερα για το κυνήγι, να ασχοληθεί με κάτι άλλο, όπου το να τα κάνει θάλασσα θα έχει ίσως μικρότερο κόστος.
MOTO
Αρνήθηκα και αρνούμαι να πάρω στα σοβαρά τη νόσο των πτηνών, συνέχισα να αγοράζω πουλερικά και λυπάμαι βαθύτατα διότι τέτοια πράγματα, στατιστικώς ασήμαντα, μπορούν να έχουν τέτοια καταλυτικά και θλιβερά αποτελέσματα πάνω σε ολόκληρους επαγγελματικούς κλάδους!
Ερωτ.: Το κυνήγι είναι μία πανάρχαια δραστηριότητα. Ποια είναι η γνώμη σας για αυτό αλλά και για τους κυνηγούς;
Απαντ.: Δεν υπάρχει ΕΝΑ κυνήγι. Ανάλογα με το πως και γιατί γίνεται, το κυνήγι μπορεί να είναι μία δραστηριότητα αξιέπαινη και αξιοθαύμαστη ή και αξιοκατάκριτη. Γνωρίζω την περίπτωση ενός Ινδιάνου της Αλάσκας, ο οποίος αγοράζει ένα κουτί φυσίγγια 22 Long Rifle μία φορά το χρόνο και με αυτό εξασφαλίζει το κρέας της χρονιάς για ολόκληρο το χωριό του. Παίρνει και μεγάλα ζώα, πχ τάρανδους, με το εικοσιδυαράκι, χάρη στην ικανότητα του να φερμάρει σαν γάτα. Αυτός είναι ο αρχέτυπος κυνηγός και δίκαια έχει το σεβασμό και το θαυμασμό της μικρής του κοινωνίας. Στη Γερμανία γνώρισα τα έθιμα και τη δεοντολογία, είδα από κοντά αυτό που οι Τεύτονες ονομάζουν «Waidmannshell». Ομολογώ ότι ζήλεψα!
Από την άλλη μεριά, υπάρχει ο κυνηγός που λεει «κάναμε χίλιες πάπιες» σε περιοχή όπου η άδεια του είναι για δέκα πουλιά. Τι να σεβαστείς από αυτόν; Και υπάρχει και ο τρις χειρότερος. Δεν θα πω το όνομα αλλά στην Ανατολική Αφρική θυμούνται ακόμα, αν και έχουν περάσει δεκαετίες, τον Έλληνα μεγαλολεφτά, ο οποίος πλήγωσε τη λεοπάρδαλη επειδή περιφρόνησε παντελώς τις οδηγίες των συνοδών του. Οι οποίοι αναγκάσθηκαν να αποτελειώσουν το πληγωμένο ζώο κάτω από αντίξοες συνθήκες με αποτέλεσμα τον βαρύτατο, παρά λίγο θανάσιμο, τραυματισμό τους. Στα μέρη όπου το κυνήγι είναι τρόπος ζωής, υπάρχουν ΚΩΔΙΚΕΣ. Άγραφοι αλλά πανίσχυροι. Και δεν ξεχνιέται τίποτα. Στην πρώην Ταγκανίκα –τώρα Τανζανία- και συγκεκριμένα στην Αρούσα, έδρασε πριν από πολλές δεκαετίες ένας σπουδαίος Έλληνας επαγγελματίας κυνηγός, ο Χρύσανθος Γκρίτζαλης, από μεγάλη οικογένεια της Μεσσηνίας. Θεωρώ εκπληκτικό ότι μου μίλησε για αυτόν Άγγλος κυνηγός, πριν από όχι και τόσα πολλά χρόνια, στο κατάστημα της Holland & Holland, στο Λονδίνο! Με απεριόριστη εκτίμηση και σεβασμό! Όλη η περιοχή θαύμαζε το ήθος του. Η πεμπτουσία είναι ότι το κυνήγι, είτε με σφεντόνα είτε σε ακριβό σαφάρι, περιέχει ΗΘΟΣ και ΚΑΝΟΝΕΣ. Που κάνουν και όλη τη διαφορά.
Ερωτ.: Στο παρελθόν ασχοληθήκατε με το κυνήγι. Ποια είναι η πιο έντονη ανάμνηση σας;
Απαντ.: Από τις πιο ακριβές αναμνήσεις όλης της ζωής μου είναι οι φορές, όπου με έπαιρνε μαζί του ο πατέρας μου στο κυνήγι και με μάθαινε. Την πρώτη μου «τσάγκρα» την έχω ακόμα και δεν πρόκειται ποτέ να την αποχωριστώ όσο ζω. Τα παιδιά μου, αν θέλουν, ας την πετάξουν...
Κάποιο φεγγάρι, το μεγάλο μου όνειρο ήταν ένα σαφάρι στην Αφρική. Παρήγγειλα και τα όπλα μου στην Holland & Holland, που γράφω και παραπάνω. Τα παρέλαβα. Το συνολικό εγχείρημα όμως πάντα ξέφευγε από τις οικονομικές μου δυνατότητες. Μετά από χρόνια προσπάθειας, αναγκάσθηκα να το εγκαταλείψω.
Ερωτ.: Ποιο πιστεύετε ότι είναι το μεγαλύτερο όφελος για τον άνθρωπο που ασχολείται με δραστηριότητες που αναπτύσσονται στη φύση, όπως το κυνήγι αλλά και το ψάρεμα;
Απαντ.: Η ταπεινοφροσύνη και η αυτογνωσία. Η επαφή με τη μάνα Φύση μπορεί να σε κάνει καλύτερο άνθρωπο, αν αξιωθείς να καταλάβεις το μεγαλείο της δημιουργίας. Αν τουναντίον σταθείς αλαζονικά απέναντι στη Φύση, σαν «μεταρρυθμιστής» και «διασκεδαστής» της, αν διαμορφώσεις νοοτροπία ιδιοκτήτη και επικυρίαρχου, το κυνήγι, με την ψευδαίσθηση της παντοδυναμίας που σου δίνει το όπλο και η εξουσία σου πάνω στη ζωή του θηράματος, μπορεί να σε κάνει χειρότερο άνθρωπο από ότι γεννήθηκες να είσαι. Αν θυμάσαι ότι όλα είναι δάνειο και ότι δεν θα πάρεις τίποτα μαζί σου, είσαι σε αρμονία με τη Φύση. Άρα, καλύτερος άνθρωπος, πιο σοφός, με ευρύτερους ορίζοντες.
Ερωτ.: Τέτοιου είδους υπαίθριες δραστηριότητες απαιτούν μετακινήσεις ή και διανυκτερεύσεις προς συγκεκριμένα μέρη (κυνηγότοπους, ψαρότοπους). Αυτές οι διαδικασίες παρέχουν κάποια οικονομικά οφέλη στις τοπικές κοινωνίες. Πιστεύετε ότι η Πολιτεία αλλά και οι τοπικοί φορείς έχουν αντιληφθεί αυτή την ποιοτική πηγή εσόδων; Υπάρχουν αντίστοιχες υποδομές;
Απαντ.: Κάθε μορφή εσωτερικού τουρισμού και ιδίως χειμερινού, αποτελεί μία πολύτιμη –και στην Ελλάδα αναξιοποίητη- πλουτοπαραγωγική πηγή. Πιστεύω ότι από την τοπική αυτοδιοίκηση λείπει συχνά η φαντασία και η πρωτότυπη σκέψη. Είναι συνεπώς δουλειά των κυνηγών να προτείνουν και να «προπαγανδίσουν» τα αμοιβαία οφέλη που μπορούν να προκύψουν από τη δραστηριότητα τους. Μην περιμένουν από τους δήμους να οργανώσουν αυτά τα πράγματα.
Ερωτ.: Πολλά περιβαλλοντικά έργα που είχαν ξεκινήσει με τυμπανοκρουσίες, δείχνουν να ατονούν με το χρόνο. Κέντρα Περιβαλλοντικής Ενημέρωσης ιδρύθηκαν, προγράμματα προστασίας άγριων ειδών ή περιοχών ξεκίνησαν δυναμικά αλλά έμειναν μισοτελειωμένα. Τι φταιει κατά τη γνώμη σας; Η κακή νοοτροπία (προχειρότητα και ωχαδερφισμός), η έλλειψη χρημάτων, ή μήπως απλά καθρεφτίζουν την έλλειψη πολιτικής βούλησης;
Απαντ.: Το πρώτο που φταιει είναι η έλλειψη πολιτικής βούλησης. Η Ελλάδα είναι ένας τόπος όπου η φύση ΔΕΝ λατρεύεται! Αντίθετα, συρρικνώνεται, κατακαίγεται, γίνεται βορά διαφόρων συμφερόντων, ουδέποτε κοινωφελούς χαρακτήρα. Η Ελλάδα φτιάχτηκε για να είναι ο παράδεισος. Κάποιοι κάτοικοι της δεν τη θέλουν έτσι! Τη θέλουν οικόπεδα, αυθαίρετα και καμπινέδες. Ο παράδεισος εξ άλλου περιέχει εξ ορισμού ζώα. Από όλες τις κατηγορίες πολιτών, οι κυνηγοί είναι εκείνοι που έχουν το μεγαλύτερο συναισθηματικό δέσιμο με την πανίδα ενός τόπου. (Κάτι που ορισμένοι από τους ίδιους πολλές φορές δείχνουν να μην το καταλαβαίνουν!). ΚΑΝΕΝΑΝ δεν ενδιαφέρει να προστατεύεται το φυσικό περιβάλλον και η πανίδα, όσο ενδιαφέρει τους κυνηγούς. Όλοι οι άλλοι είναι λόγια για τα λόγια. Ο μόνος τόπος στην Ευρώπη χωρίς έναν «επίσημο» ζωολογικό κήπο είναι η Ελλάδα. Και δεν λείπει από κανέναν. Άλλα πράγματα απασχολούν τους Έλληνες. Πολίτες και πολιτικούς. Οι οποίοι πολιτικοί είναι πεπεισμένοι ότι οι Ευρωπαίοι και Αμερικανοί συνάδελφοι τους που ασχολούνται με τη φύση και τα δάση και τα εθνικά πάρκα και τους χώρους ψυχαγωγίας και εκδρομών και τις λίμνες και τα ποτάμια και... και... και, είναι κάποιοι χαζοί. Και όχι πονηροί όπως εμείς εδώ.
Ερωτ.: Οι κυνηγετικές οργανώσεις ασχολούνται με τη θηροφύλαξη, έχουν συστήσει ομάδες πυροπροστασίας, κάνουν δεντροφυτεύσεις κλπ. Πέρυσι, προέκυψε μία ακόμη σημαντική και οργανωμένη συνεργασία των κυνηγετικών οργανώσεων με τη Διεύθυνση Κτηνιατρικής για τη συλλογή δειγμάτων στα πλαίσια του προγράμματος προφύλαξης από τη νόσο των πτηνών. Πιστεύετε ότι η κοινή γνώμη έχει τη δυνατότητα να πληροφορείται από τα ΜΜΕ για τις δράσεις που αναπτύσσουν οι κυνηγετικές οργανώσεις;
Απαντ.: Οι κυνηγοί έχουν άμεσο και σπουδαίο συμφέρον να κάνουν κοινωφελή πράγματα. Δεν έχω άμεση άποψη για το πόση κάλυψη παρέχουν τα ΜΜΕ στις σχετικές δραστηριότητες των κυνηγών, εκτιμώ όμως ότι οι περισσότεροι πολίτες θα είχαν θετική εικόνα αν λάβαιναν περισσότερη πληροφόρηση. Συνεπώς η σχετική δραστηριοποίηση πρέπει και πάλι να προέλθει από τους κυνηγούς. Από όλες τις δυνατές δραστηριότητες των κυνηγετικών οργανώσεων, εκείνη που έχει σταθερά την μεγαλύτερη πρακτική αξία και το πιο σοβαρό συμβολικό νόημα, είναι η θηροφύλαξη. Επίσης πολύ σημαντική είναι η πυροπροστασία.
Ερωτ.: Πιστεύετε ότι από όλη αυτή την ιστορία και το θόρυβο με τη νόσο των πτηνών, διδαχτήκαμε κάτι;
Απαντ.: Προσωπικά, ένα πράγμα διδάχτηκα ή μάλλον ξαναείδα –διότι δεν είναι κάτι νέο. Το πόσο εύκολα πανικοβάλλεται ο κόσμος από το τίποτα! Αρνήθηκα και αρνούμαι να πάρω στα σοβαρά τη νόσο των πτηνών, συνέχισα να αγοράζω πουλερικά και λυπάμαι βαθύτατα διότι τέτοια πράγματα, στατιστικώς ασήμαντα, μπορούν να έχουν τέτοια καταλυτικά και θλιβερά αποτελέσματα πάνω σε ολόκληρους επαγγελματικούς κλάδους!
Ερωτ.: Σε περιπτώσεις ειδήσεων που σχετίζονται με λειόκαννα μακρύκαννα όπλα, οι παρουσιαστές ή σχολιαστές των ΜΜΕ τα βαφτίζουν «κυνηγετικά», ακόμη και σε περιπτώσεις που αυτά τα όπλα δεν είχαν δηλωθεί ποτέ ως τέτοια. Πως μπορεί να περιοριστεί αυτή η τακτική σχολιασμού που επηρεάζει δυσμενώς τη δημόσια εικόνα των κυνηγών;
Απαντ.: Δεν είναι εύκολο να απαιτήσεις από τους παρουσιαστές ή σχολιαστές των ΜΜΕ να ζητάνε κάποιες στοιχειώδεις πληροφορίες στις παραπάνω περιπτώσεις, έτσι ώστε η παρουσίαση μίας είδησης να μην περιέχει άδικες προεκτάσεις για τους κυνηγούς. Οι νεοέλληνες αρνούνται απαξιωτικά να μάθουν οτιδήποτε για τα όπλα, για τα οποία τρέφουν φοβία και αντιπάθεια. Στα όπλα αποδίδονται...κίνητρα και ελατήρια και προθέσεις, λες και είναι όντα έμβια και σκεπτόμενα. Σε καμία από τις ευρωπαϊκές γλώσσες που τύχαινε να γνωρίζω εγώ, δεν παρατηρείται αυτή η απουσία τεχνικών όρων της καθομιλουμένης που να εκφράζουν τη διαφοροποίηση ανάμεσα σε ένα λειόκαννο και ένα ραβδωτό όπλο. Μόνο στην Ελλάδα λένε «κυνηγετικό» και... «πολεμικό»! Με δεδομένη αυτή την έλλειψη, είναι δύσκολο να περιμένεις από τα ΜΜΕ να παραιτηθούν από κάποιες κοινόχρηστες ασάφειες προκειμένου να πληροφορήσουν πιο σωστά.
Ερωτ.: Πολύς λόγος γίνεται για την κατοχή όπλων. Ποια είναι η γνώμη σας;
Απαντ.: Δεν συνδέω την οπλοκατοχή με κανένα σπορ. Τη θεωρώ ιερό δικαίωμα με το οποίο ο πολίτης γεννιέται. Το να του το αρνείται η πατρίδα του αποτελεί ταπεινωτική έλλειψη εμπιστοσύνης. ΕΚΤΟΣ αν ο πολίτης παρανομώντας ή επιδεικνύοντας διαγωγές μεμπτές, απεμπολήσει το δικαίωμα αυτό. Θαυμάζω ιδιαίτερα το σύστημα της Ελβετίας, όπου ο πολίτης είναι μονίμως «υπό τα όπλα», με το τελειότερο τυφέκιο του κόσμου μόνιμα στο σπίτι του. Ελπίζω να μην το έχουν αλλάξει και αυτοί, υπό την πίεση μίας παγκόσμιας και εκ του πονηρού κατευθυνόμενης υστερίας. Αντίθετα εκτιμώ ότι οι Αμερικανοί με το καθεστώς της πλήρως ανεξέλεγκτης οπλοκατοχής θα φτάσουν σύντομα στο άλλο άκρο. Με το να μην δέχονται κανέναν περιορισμό, όσο λογικός κι αν είναι, χάνουν συνεχώς την υποστήριξη των πιο σοβαρών μελών της κοινωνίας τους. Αν δεν σταματήσουν τραγωδίες με θύματα παιδιά του σχολείου, οι Αμερικανοί θα βρεθούν πραγματικά προ του φάσματος να χάσουν τα όπλα τους. Η ελληνική πολιτεία πρέπει να υιοθετήσει γραμμή λογικής και μετριοπάθειας στο θέμα αυτό. Και σε καμία περίπτωση να μην αλλοιώσει προς το αυστηρότερο τη ήδη υπάρχον καθεστώς, που είναι ανελεύθερο, ασαφές και προσφέρεται για καταχρήσεις εκ μέρους των οργάνων του νόμου.
Ερωτ.: Πιστοί φίλοι του κυνηγιού είναι τα εκπαιδευμένα σκυλιά. Δεν είναι όμως λίγες οι φορές που ακούμε για δηλητηρίαση τους από ασυνείδητους ή για κλοπή τους προκειμένου να μεταπωληθούν. Ποια είναι η γνώμη σας;
Απαντ.: Γνωρίζοντας από πρώτο χέρι τη σχέση του κυνηγού – και όχι μόνο - προς το σκυλί του, θα πω ότι η φόλα είναι ένα από τα μεγάλα αίσχη της ελληνικής πραγματικότητας και ότι είναι ντροπή να μην υπάρχουν δρακόντειοι νόμοι πάνω στο ατιμωτικό αυτό φαινόμενο. Ο Έλληνας δικαστής και ο Έλληνας νομοθέτης πρέπει να ευαισθητοποιηθούν και να καταλάβουν ότι δεν πρόκειται για τη ζωή απλά ενός ζώου. Πρόκειται για το μεγαλύτερο κακό που μπορεί να κάνει άνθρωπος σε άνθρωπο, ιδίως σε παιδί ή ηλικιωμένο, σε σχέση με τον αστείο έως ανύπαρκτο κολασμό του! Το πόιντερ που πέθανε με σπασμούς στην αγκαλιά μου όταν ήμουν εφτά χρονών, το βλέπω ακόμα στους εφιάλτες μου. Ο κακοήθης εγκληματίας δεν το «πλήρωσε» ούτε όσο θα πλήρωνε αν είχε σπάσει ένα τζάμι. Αυτό αποτελεί μία ανακολουθία και μία αντίφαση, που μας χαρακτηρίζει ακόμα σαν κοινωνία και νομοθεσία μη προηγμένη. Από όλες τις άνανδρες πράξεις που ξέρω, η φόλα είναι ίσως η πιο άνανδρη. Η κλοπή σκύλου, επίσης είναι μία αθλιότητα. Διότι και το αφεντικό και το σκυλί θα υποφέρουν. Και αυτό θα πρέπει, επιτέλους, να πάψει να θεωρείται κάτι «άνευ σημασίας». Η κλοπή κατοικίδιου ζώου πρέπει να γίνει διακεκριμένο αδίκημα με πιο αυστηρές ποινές.
Ερωτ.: Κλείνοντας, θα συμβουλεύατε έναν νέο άνθρωπο να ασχοληθεί με το κυνήγι και για ποιο λόγο;
Απαντ.: Ανεπιφύλακτα θα συμβούλευα έναν νέο άνθρωπο να ασχοληθεί με το κυνήγι. Με την αυτονόητη προυπόθεση ότι μιλάμε για άτομο συγκροτημένο και υπεύθυνο. Τα σπορ που έχουν να κάνουν με όπλα, δεν είναι για τους ανόητους, τους αμέριμνους και τους επιπόλαιους. Επίσης, δεν είναι για εκείνους που δεν ξέρουν να σέβονται. Τον άλλο κυνηγό, τον άλλο άνθρωπο, τους νόμους, τους κανονισμούς, το ίδιο το θήραμα. Πάνω από όλα τη Φύση! Ασφαλώς θα έλεγα σε ένα παιδί να μάθει το κυνήγι! Κι εμένα πλουσιότερο με έκανε, σοφότερο, όχι πιο φτωχό! Αρκεί ο νέος να καταλάβει ότι μετέχει σε μία προαιώνια ιεροτελεστία της Φύσης, ότι κρατάει ανοιχτό το δίαυλο που τον ενώνει με τους απώτατους προγόνους του. Κι αν κάποιοι άλλοι αποζητούν την καταξίωση του Εγώ στη λεηλασία και στο βιασμό της Φύσης, εκείνος να πει ΟΧΙ! Να γίνει φιλοσοφημένος κυνηγός. Και τότε θα ανακαλύψει κάποιες βαθύτερες χαρές του πνεύματος, που στους περισσότερους μένουν κρυμμένες.
Πολλά διδάχθηκα για αυτή την καίρια διάσταση του κυνηγιού από τα γραφτά του Έρνεστ Χέμινγουέι και του Χοσέ Ορτέγκα Γκασέτ. Τα πάθη του Χέμινγουέι, το κυνήγι, το ψάρεμα, η ταυρομαχία, η πυγμαχία, μου είναι το ίδιο κατανοητά, συχνά συναρπαστικά, όπως στην πρώτη νεότητα. Η πρώτη κριτική ματιά που προστέθηκε με τα χρόνια, δεν αναιρεί την αξία τους. Ο σκεπτόμενος κυνηγός είναι ένας ιδιαίτερα ώριμος άνθρωπος. Ο μη σκεπτόμενος είναι καλύτερα για το κυνήγι, να ασχοληθεί με κάτι άλλο, όπου το να τα κάνει θάλασσα θα έχει ίσως μικρότερο κόστος.
MOTO
Αρνήθηκα και αρνούμαι να πάρω στα σοβαρά τη νόσο των πτηνών, συνέχισα να αγοράζω πουλερικά και λυπάμαι βαθύτατα διότι τέτοια πράγματα, στατιστικώς ασήμαντα, μπορούν να έχουν τέτοια καταλυτικά και θλιβερά αποτελέσματα πάνω σε ολόκληρους επαγγελματικούς κλάδους!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου